[:kk][bt_section layout=”boxed” top_spaced=”topExtraSpaced” bottom_spaced=”bottomSpaced” skin=”dark” full_screen=”no” divider=”no” back_image=”6411″ back_color=”” back_video=”” video_settings=”” parallax=”0.1″ parallax_offset=”” el_id=”” el_class=”” el_style=”” vertical_align=”btBottomVertical” animation=”” animation_back=”” animation_impress=””][bt_row][bt_column width=”1/1″ align=”left” vertical_align=”inherit” border=”no_border” cell_padding=”default” animation=”no_animation” text_indent=”no_text_indent” highlight=”no_highlight” background_color=”” transparent=”” el_class=”” el_style=”” background_image=””][bt_header superheadline=”NIS Халықаралық Ғылыми-тәжірибелік Конференциясы” headline=”Жүзден жүйрік спикерлер” headline_size=”medium” dash=”bottom” subheadline=”” el_class=”” el_style=””][/bt_header][/bt_column][/bt_row][/bt_section]

Чең
Баяндамашылар

Кай-Миң Чең

Кай Минг Ченг Гонконг университетінің құрметті профессоры және білім беру саласындағы саясат департаментінің директоры.

Педагогикалық ғылымдар факультетінің деканы, проректоры, сондай-ақ, ректордың бас кеңесшісі ретінде жұмыс істеген.
Өз еңбек жолын мектепте мұғалім және директор ретінде бастаған, кейін Лондондағы білім беру институтының PhD түскен. Ол Гарвард білім беру мектебінде 1996-2007 жылдар аралығында келуші профессор ретінде жұмыс істеді. Қытайдың бірнеше ірі университеттердің құрметті профессоры болып табылады. Қытайдағы 8 ауқымды университеттерін қоса алғанда, Қытайдың білім беру жүйелер жұмысының сапасын бағалау бойынша бірнеше іс-шаралар мен жобаларға қатысты. Ол Білім берудегі басқарудағы ұлттық академиясында, Қытай, Ресейдегі Сколоковадағы лекциялар оқиды. Сонымен қатар, бұл жұмыс жоғарғы оқу орындарының көшбасшыларымен әріптестік жүргізе отырып жүргізіледі . Гонконг университетінің жанында жазғы жоғары оқу орындарының институтын құрды. Бұл аймақтағы білім саласындағы көшбасшыларының жобасы. Қазіргі кезде білім саласындағы мәселелерге байланысты фундаменталды әлеуметтік өзгерістерді қарастырумен айналысады. Әлемдік банкке, Біріккен Ұлттар Ұйымының Білім, Ғылым және Мәдениет ұйымына, Біріккен Ұлттар Ұйымының Балалар Қорына, Біріккен Ұлттар ұйымының Даму жөніндегі бағдарламаларына кеңесші ретінде жұмыс істеді. Сондай-ақ, бірнеше мемлекеттерде білім беру реформаларының барысы және нәтижелерін талқылауға қатысты. Ең соңғы жұмыс жасаған мемлекеттері Монголия және Камбоджа елдері болып табылады Жергілікті деңгейде Білім беру мәселелері бойынша комиссияның құрамында болды, 1999 жылы реформалар жүзеге асыруды бастауға қатысты.


X Халықаралық Ғылыми-тәжірибелік Конференциясы, 25-26 қазан 2018 ж.: Пленарлық отырыстағы баяндама

Білім беру дағдылар мен біліммен ғана шектелмейді

Білім беру ұлттық жүйенің бөлігі ретінде бүкіл әлемде индустрияландыру мен жұмыс күшін дайындаудың нағыз қызған кезі – ХІХ ғасырдың ортасында ғана қалыптаса бастады. Ол кезде білім беру жұмысқа қажетті білім мен дағдыларға бағытталып, экономикамен тығыз байланысты болатын. Одан бері қоғам өзгерді. Дәлірек айтқанда, экономикадағы және өндіріс әдісіндегі елеулі өзгерістерге байланысты жұмыс орны ұғымының өзі қайта қарастырылуда. Қазір «жұмыс» ұғымының мағынасы өте ауқымды. Мысалы, қатардағы жұмысшының өзі де топпен жұмыс істеп, клиенттермен тікелей қарым-қатынас жасауы тиіс, сонымен қатар оған шешімдер қабылдап, қазіргі заманның тәуекелдері, дилеммалары және азғыруымен беттесуге тура келеді. Бүгін жастарға нақты білім мен дағдыларды меңгертіп, оқудың соңында аттестат немесе диплом берген жеткіліксіз. Сондай-ақ, жұмыс нәтижесіне бағытталған және құндылықты мәні жоқ белгілі құзіреттіліктерді дамытуға талпынған да жеткіліксіз. Сондықтан дүние жүзінде «әлеуметтік және эмоциялық оқытуға» және соған ұқсас тұжырымдарға ерекше көңіл бөлінуде. Бұл оқыту тәсілдемесі мектеп қабырғасы, қалалар және елдер шекараларымен шектелмейтін тәжірибе алуға бағытталған. Көбінесе мұндай тұтас оқыту үстірт білім беруден тыс жүргізіледі. Оған бірқатар мемлекеттің тәжірибесі дәлел.

[:ru][bt_section layout=”boxed” top_spaced=”topExtraSpaced” bottom_spaced=”bottomSpaced” skin=”dark” full_screen=”no” divider=”no” back_image=”6411″ back_color=”” back_video=”” video_settings=”” parallax=”0.1″ parallax_offset=”” el_id=”” el_class=”” el_style=”” vertical_align=”btBottomVertical” animation=”” animation_back=”” animation_impress=””][bt_row][bt_column width=”1/1″ align=”left” vertical_align=”inherit” border=”no_border” cell_padding=”default” animation=”no_animation” text_indent=”no_text_indent” highlight=”no_highlight” background_color=”” transparent=”” el_class=”” el_style=”” background_image=””][bt_header superheadline=”NIS Международная научно-практическая конференция” headline=”Инноваторы в образовании” headline_size=”medium” dash=”bottom” subheadline=”” el_class=”” el_style=””][/bt_header][/bt_column][/bt_row][/bt_section]

Ченг
Спикеры

Кай-Минг Ченг

Кай Минг Ченг — почётный профессор и директор департамента образовательной политики Гонконгского университета.

Ранее исполнял функции декана факультета педагогических наук, проректора, а также старшего советника ректора. Начал карьеру как учитель и директор школы, затем получил докторскую степень в Институте образования Лондонского университета. В 1996–2007 годах преподавал в Гарвардской высшей школе педагогических наук в качестве приглашённого профессора. Является почётным профессором ряда крупных вузов в Китае. Принимал участие во множестве проектов и мероприятий по оценке качества работы образовательных систем, включая восемь крупных вузов в Китае. В настоящее время читает лекции в Национальной академии управления в образовании, Китай, и СКОЛКОВО, Россия, — при этом работа ведётся при сотрудничестве с лидерами вузов. Создал Летний институт высшего образования при Гонконгском университете —проект для лидеров в образовании в регионе. В настоящее время занимается рассмотрением фундаментальных социальных изменений и связанных вызовов в области образования. Предоставлял консультации Всемирному банку, ЮНЕСКО, ЮНИСЕФ и ПРООН. Также принимал участие в обсуждении хода и результатов образовательных реформ в широком ряде стран, последними из которых являются Монголия и Камбоджа. На местном уровне входил в состав Комиссии по вопросам образования, принимая участие в запуске серии реформ в 1999 году.


X Международная научно-практическая конференция, 25-26 октября 2018 г.: Выступление на пленарном заседании

Образование – не только знания и навыки

Образование как часть национальной системы начало формироваться во всем мире только в середине 19-го века, в разгар индустриализации и подготовки рабочей силы. Тогда образование было тесно связано с экономикой, сосредоточившись на знаниях и навыках полезных для работы. С тех пор общество изменилось. В частности, в связи со значительными изменениями в экономике и способах производства, пересматривается само понятие рабочего места. Сейчас «работа» подразумевает под собой много разных вещей. Так, например, даже рядовым рабочим приходится работать в командах, взаимодействовать непосредственно с клиентами, принимать решения, сталкиваться с рисками, дилеммами и искушениями современного мира. В наши дни недостаточно обучать молодых людей конкретным знаниям и навыкам и в конце учебы выдать им аттестат или диплом. Так же, недостаточно стремиться к развитию определенных компетенций, которые более ориентированы на результат работы и лишены ценностной составляющей. Поэтому во всем мире возрастает внимание к “социальному и эмоциональному обучению” и схожим концептам. Данный подход к обучению нацелен на приобретение опыта, который не ограничен стенами аудитории или школы и стирает границы городов и стран. Зачастую такое целостное обучение достигается вне контекста формального образования, о чем свидетельствуют примеры из ряда стран.


X Международная научно-практическая конференция, 25-26 октября 2018 г.: Мастер-класс

О важности науки познания

[:en][bt_section layout=”boxed” top_spaced=”topExtraSpaced” bottom_spaced=”bottomSpaced” skin=”dark” full_screen=”no” divider=”no” back_image=”6411″ back_color=”” back_video=”” video_settings=”” parallax=”0.1″ parallax_offset=”” el_id=”” el_class=”” el_style=”” vertical_align=”btBottomVertical” animation=”” animation_back=”” animation_impress=””][bt_row][bt_column width=”1/1″ align=”left” vertical_align=”inherit” border=”no_border” cell_padding=”default” animation=”no_animation” text_indent=”no_text_indent” highlight=”no_highlight” background_color=”” transparent=”” el_class=”” el_style=”” background_image=””][bt_header superheadline=”NIS International Research-to-Practice Conference” headline=”Inspirational Speakers” headline_size=”medium” dash=”bottom” subheadline=”” el_class=”” el_style=””][/bt_header][/bt_column][/bt_row][/bt_section]

Cheng
Keynote Speakers

Kai-Ming Cheng

Kai-ming Cheng is Emeritus Professor and Director of the Education Policy Unit at the University of Hong Kong.

Professor Cheng was Dean of Education, Pro-Vice-Chancellor and Senior Advisor to the Vice-Chancellor of the University. He was a school teacher and a school principal, before he pursued a PhD study at the London Institute of Education. He taught at the Harvard Graduate School of Education as Visiting Professor 1996-2007. He is Honorary Professor in several major universities in China. He has been involved in institutional evaluations in many systems, including 8 major universities in China. He lectures at the National Academy of Education Administration, China, and SKOLKOVO, Russia, both facing university leaders. He created the Summer Institute on higher education at HKU, where participants are higher education leaders in the region. His current attention is on the fundamental changes in society and their challenges to education. He has been consultant with the World Bank, UNESCO, UNICEF, and UNDP. He also participated in the discussion of education reforms in various countries, the most recent being Mongolia and Cambodia. Locally he was member of the Education Commission and was instrumental in the comprehensive reform which started 1999.


X NIS International Research-to-Practice Conference, 25-26 October 2018: Keynote Speech

Education beyond Knowledge and Skills

Education as a national system started around the world only in mid-19th Century. It started at the high time of industrialization, for manpower training. Since, it has been an economic discourse, concentrating on knowledge and skills, for jobs. Society has changed. In particular, the workplace is undergoing overhauling changes, very much because of the change in the economy and the modes of productions. Jobs now mean very different things. Among others, even front-line workers have to work in teams, to directly face clients, to make decisions, to face risks, dilemmas and temptation. It’s simply not sufficient to feed young people with specific knowledge and skills, and to end formal education with a paper credential. It is even seen as insufficient to aim at competencies, which is more related to performance, and does not include values. There is therefore increasing attention around the world to “social and emotional learning”, or in other names. However, such learning takes a different mode, which would require experiences beyond classrooms, beyond school, beyond cities, and often beyond one’s own national borders. Such learning is often holistic and implicit, and is achieved beyond formal teaching. There are examples from many countries.


X NIS International Research-to-Practice Conference, 25-26 October 2018: Workshop

How the emerging Science of Learning makes a difference

[:]