Вашингтон қаласында және 10 Азия мемлекеттерінде орналасқан жұмыс тобын басқарады. Басты міндеттеріне стратегиялық жоспар мен бағыт анықтау, ақыл-ой еңбегінде инновациялардың өткізілуін ынталандыру және қолдау, қаржыландыру, сондай-ақ қойылған мақсаттардың іске асуын қамтамасыз ету үшін жетекшілік қызметін атқару жатады. Ол білім беру экономикасында, атап айтқанда білім беру қызметтерін коммерцализациялау, мектептегі басқару, сұранысты қаржыландыру және мемлекет пен жеке меншік сектор арасындағы әріптестікке маманданған. Оған дейін Гарри Патринос Аргентина, Колумбия және Мексикада білім саласын қаржыландыру және талдау бағдарламаларын әзірлеу жұмысын басқарды. Байырғы халықтың әлеуметтік-экономикалық жағдайын зерттеді және осы салада белсенді жұмыс жасады. Осы тақырып бойынша екі кітаптың бірлескен авторы болып табылады: Байырғы халықтар, кедейшілік және Латын Америкасында адам әлеуетінің дамуы (Palgrave Macmillan, 2006) және Байырғы халықтар, Кедейшілік және Даму ( Cambridge, 2014). Академиялық және білім саласындағы саясатқа қатысты бірнеше мақалалары бар, оның ішінде 50-ден астам мақаласы журналдарда жарық көрді. Гарри келесі кітаптардың бірлескен авторы: Мектептер жұмыс жасауы керек: білім саласындағы есеп беру реформасы туралы жаңа мәліметтер (Дүниежүзілік банк, 2011), Мемлекет пен жеке меншік секторының білім саласындағы әріптестігінің ролі мен әсері (Дүниежүзілік банк, 2009); және Мектепте шешім қабылдаудың бір орталықтан жүзеге асыруын алып тастау: Мектепті басқарудың теориялары мен тәжірибелері (Дүниежүзілік банк, 2009). Сонымен қатар, ол Африка, Азия, Еуропа, Таяу Шығыс және Солтүстік Америкада жұмыс жасаған. Оған дейін Канаданың Экономикалық кеңесінде экономист лауазымында қызмет атқарды. Философия докторы дәрежесін Сассекс университетінде алды.

Адам капиталы теориясына негізделген білім саласына құйылған инвестицияның қайтарымдылығы жөніндегі сұрақ 1950 жылдардан бастап жүйелі түрде зерттеліп келеді. Соңғы есеп нәтижелеріне сәйкес, мектепте білім алудың бір жылына құйылған инвестицияның орта есеппен 10%-ы мемлекетке қайтарылады және онжылдықтар бойы тұрақты болып келеді. Мектептегі білімге құйылған инвестиция қайтарымдылығы бойынша жеке көрсеткіштер университет деңгейінде жоғары, ал бастауыш мектепте әлеуметтік қайтарымдылық жоғары болып келеді. Әйел адамдар үшін инвестицияның қайтарымдылық деңгейі жоғарырақ болып келеді. Яғни, бұл қыз балалардың білім алуындағы басымдықты көрсетеді. Сонымен қатар, автоматтандыру білім беру мен технология арасындағы жарысты білдіреді. Көптеген дамушы елдерде білім беру жүйесі жұмыскерлерге білім алудан жоғары қайтарымдылықты қамтамасыз ететін дағдыларды бермейді. Бұл олардың құндылығын арттырады. Осылайша, саясатты дағдыға, теңдікке және қаржыландыруға бағыттау қажет.

Он возглавляет команду специалистов, находящихся в Вашингтоне, округ Колумбия, и в 10 азиатских странах. В рамках данной деятельности он занимается стратегическим планированием, внедрением инноваций в организацию умственного труда и механизмами подбора кадров, а также осуществляет прямое руководство, обеспечивая достижение поставленных задач. Гарри специализируется в области экономики образования, в частности, коммерциализации образовательных услуг, школьном управлении, финансировании спроса и государственно-частном партнёрстве. Ранее он возглавлял проекты по кредитованию на образовательные цели и проекты по разработке аналитических программ в Аргентине, Колумбии и Мексике. Помимо этого, Гарри занимался изучением социально-экономического статуса коренных народов и вёл обширную работу в этой области. Автор двух книг: «Коренные народы, бедность и развитие человеческого потенциала в Латинской Америке» (Palgrave Macmillan, 2006) и «Коренные народы, бедность и развитие» (Cambridge, 2014). Являясь публицистом, он написал более 50 статей об академических и стратегических аспектах образования, которые были опубликованы в различных специализированных изданиях. В качестве соавтора, он участвовал в написании таких книг, как «Школы должны работать: новая информация о реформах по повышению подотчётности образования» (Всемирный банк, 2011), «Роль и влияние государственно-частного партнёрства в образовании» (Всемирный банк, 2009), а также «Децентрализованное принятие решение в школах: теория и собранная информация о школьном управлении» (Всемирный банк, 2009). Работал в Африке, Азии, Европе, Ближнем Востоке и Северной Америке. Ранее работал экономистом в Экономическом совете Канады. Получил степень доктора философии в Университете Сассекса.

Расчет возврата от инвестиций в образование, основанный на теории человеческого капитала, производится систематически еще с 1950-х. Последние доклады демонстрируют, что средний показатель возврата от школьного образования равен 10% в год, и остается неизменным на протяжении десятилетий. Частный возврат от образования наиболее высок на уровне университета, в то время как социальная отдача от начального образования остается высокой. Женщины продолжают демонстрировать более высокий средний показатель возврата от образования, что доказывает, что обучение девочек является приоритетом. В то же время, автоматизация подчеркивает гонку между образованием и технологией. В большинстве развивающихся стран системы образования не обеспечивают работающих граждан навыками, необходимыми для достижения высокой отдачи от обучения, что приводит к их возросшей ценности. Таким образом, существует необходимость сфокусировать политику на навыках, равенстве и финансировании.

He leads a team based Washington DC and in 10 Asian countries to provide strategic vision and direction, encourage and support innovation in both knowledge work and lending and manages staff to deliver results on the ground. He specializes in the economics of education, particularly the returns to schooling, school-based management, demand-side financing and public-private partnerships. He has managed education lending operations and analytical work programs in Argentina, Colombia and Mexico. He has studied and worked extensively on the socioeconomic status of Indigenous Peoples, and has co-authored two books on this subject: Indigenous Peoples, Poverty and Human Development in Latin America (Palgrave Macmillan, 2006) and Indigenous Peoples, Poverty, and Development (Cambridge, 2014). He has many publications in the academic and policy literature, with more than 50 journal articles published. He is co-author of the books: Making Schools Work: New evidence on accountability reforms (World Bank, 2011); The Role and Impact of Public-Private Partnerships in Education (World Bank, 2009); and Decentralized Decision-Making in Schools: The Theory and Evidence on School-Based Management (World Bank, 2009). He has also worked in Africa, Asia, Europe, the Middle East and North America. He previously worked as an economist at the Economic Council of Canada. He received his doctorate from the University of Sussex.

Returns to investment in education based on human capital theory have been estimated systematically since the 1950s. The latest compilations show that the average global rate of return to schooling is 10 percent a year and very stable over decades. The private returns to schooling are highest at the university level, while social returns to primary schooling remain high. Women continue to experience higher average rates of return to schooling, showing that girls’ education is a priority. At the same time, automation implies a race between education and technology. In most developing countries, education systems are not providing workers with the skills necessary to realize the high returns to schooling, giving rise to growing skill premiums in much of the world. There is a need to focus policy on skills, equity and finance.